دهرآشوب

  تجافي از جوف مي آيد به معناي جاي خالي يا حفره. گسل هايي كه از برخورد شهاب سنگ ها بر كرات ديگر ايجاد شده اند، ظاهر كرات را دچار تجافي كرده اند. جايي و حفره اي ايجاد كرده اند كه طي ساليان به طول مي انجامد تا پر گردد و شايد هم هرگز پر نشوند. يكي از صفاتي كه براي مستجمع جميع كمالات آورده ميشود صمد است. صمد به معناي چيزي پر است كه هيچ جايي براي خلاء نمي يابي. صمد نقطه ي مقابل جوف است. با دوستي به گفتگو مي نشينيم. وقت بازگشت و يا نه همان حوالي، در خود مي يابي كه چيزي از تو كم شده و گويي تو را به صرافت كشانده اين هم نشيني.وقتي تنها مي شوي، به قوتي و نيرويي كه از تو فرو نشانده شده و به خورد او داده شده مي انديشي. اين حالت همان تجافي است. حفره اي در تو ايجاد مي شود كه تا مدتها طول مي كشد تا دچار پري و ملئان شود و تو بايد غرامت اين شنيدن ها و همنشيني هاي بي سر و ته را كه نيرزد، را بپردازي تا تجديد حياتي باز يابي و دست گدايي به سويي دراز كني تا تجديد شود. نور بالاتر وقتي به نور پاييني مي تابد دچار تجافي مي گرددو به نور باالاتر رجوع مي كند تا تجافي اش رفع گردد و  انگار بهمين خاطر است كه نور بالا دهرآشوب...

  مطلبي در يك كتاب كلامي خواندم از شيعه. كلامي از اين جهت كه در دفاع از دين بر آمده اند و گفتاري نقلي دارند تا استدلال. در آنجا نكته اي ديدم كه تا به حال نشنيده بودم و آن اين نكته بود كه: "سين"  در علم حروف شناسي به زبان عربي معتدل ترين حرف است و حرفي كه گفتار و نوشتارش زائدي ندارد. چيزي از اين نفهميدم. كه معتدل ترين حرف يعني چه؟ ياد ميرداماد افتادم كه هيچ چيزي از او و فلسفه اش جز  اينكه نام كتبش را بدانم، نميدانم.ياد روزي كه سال گذشته تابستان، كتابخانه رفته بود.كتابي از ميرداماد ديدم كه علم حرف شناسي بود و حروف ابجد داني و علم اعداد. در آنجا ميرداماد از حروف مي گفت و از حرف تا كلمه و اعداد پيش مي رفت.همين. "سين" در جمله ي "ياسين" در خطاب به پيامبر خاتم آورده شده است. يا حرف ندا است. و سين اسم ندا.خطيب در آن مقام بر آمده بود كه پيامبر در سيرت و صورت فردي معتدل بود! با خود گفتم اين را كه مي دانستم. باز بگو بيشتر بگو تا بدانم يعني چه.اما چيزي بيش از اين نگفته بود. به ذهنم فشار آوردم تا بچرخم و ببينم در ميان دوستان و آشناين كسي زبان عرب آن هم علم حروف شناسي مي داند، نه كسي نبود. دوهفته اي دهرآشوب...